Αντισυστημικά τηλεοπτικά κανάλια

Την περασμένη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από εκείνες τις ανεπανάληπτες χειροπέδες που φόρεσαν τα ΜΑΤ στην καγκελόπορτα του Ραδιομεγάρου, προτού κάνουν το ίδιο και στην ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ. Από τότε, τα συστημικά κανάλια έχουν νιώσει στο πετσί τους την προσπάθεια του κοινού να ακούσει κάτι διαφορετικό από τον μνημονιακό τους λόγο. Η πτώση της θεαματικότητάς τους είναι προφανής, με την παράλληλη εκτίναξη μερικών από τα πιο μικρά, άσημα και λεγόμενα «αντισυστημικά» κανάλια της ελληνικής Digea τηλεόρασης.

Ο νοσηρός ΣΥΡΙΖΑ

Τελικά ήταν τόσο εύκολο. Μία καταγγελία Δραγασάκη στη βουλή, και μία δήλωση Σκουρλέτη σε μία εκπομπή ήταν αρκετές για να λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά του εισαγγελέα και να ελέγξει το πεντακάθαρο πολιτικό σύστημα. Είδατε που δεν θέλατε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση; Αμέσως δούλεψε η Δικαιοσύνη.

Υπερήφανο το ΚΚΕ για το νέο πρόγραμμα του Έψιλον;

Όταν τον Νοέμβριο του 2013 αναρωτιώμουν “Τίνος είναι το κανάλι ρε παιδιά” για να δείξω ποιοι ευνοούνται από το κλείσιμο της ΕΡΤ, δεν περίμενα πως το άρθρο μου θα τύχει της αποδοχής που ακολούθησε. Όπως δεν περίμενα, το εν λόγω άρθρο να γίνει ένα από τα κορυφαία αποτέλεσμα αναζήτησης για όποιον αναζητά πληροφορίες για τα ιδιοκτησιακά των τηλεοπτικών καναλιών, παρόλο που ήταν μέσα στους σκοπούς μου.

Τίνος είναι το κανάλι ρε παιδιά;

Τον Ιούνιο η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ. Το καλοκαίρι πέρασε. Το φθινόπωρο ήρθε, και η ΕΡΤ ξαναέκλεισε. Πρόλαβε βέβαια μέσα σε πέντε μήνες και άνοιξε μια για πάντα, μα το αποτέλεσμα σήμερα παραμένει το ίδιο. Η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ, και στη θέση της παρουσίασε μία μεταλλαγμένη “Δημόσια Τηλεόραση”, να κάνει σιγόντο στα 5 ιδιωτικά κανάλια που ελέγχουν όλη την πίτα, και κυρίως την ενημέρωση.

Ο μέσος όρος παρακολούθησης τηλεόρασεως στη χώρα μας είναι τουλάχιστον 5,5 ώρες. Αφού λοιπόν το ντέφι το χτυπάνε αυτά τα πέντε κανάλια, καλό θα ήταν να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των μαέστρων τους.