Με το κεφάλι στο χώμα

Είχα ακριβώς έναν χρόνο να γράψω. Έναν ολόκληρο χρόνο κατά τον οποίο ο Τσίπρας εφαρμόζει μνημόνια με κοινωνικό πρόσημο, ο Μητσοτάκης ονειρεύεται παλινόρθωση της εθνικοπατριωτικής Ελλάδας, η αριστερά περνάει την ώρα της με μνημόσυνα, το ΠΑΣΟΚ είν’ εδώ ενωμένο δυνατό, το πρωτογενές πλεόνασμα χαρίζει πολλαπλούς οργασμούς στα πλήθη, η ανεργία πέφτει βαριά, οι ναζί κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι στους δρόμους, η Ευρώπη εξακολουθεί να ελέγχει τον αέρα που αναπνέουμε, ο ουρανός παραμένει ιδιοκτησία της Εκκλησίας και ο πλανήτης έρμαιο στα χέρια πυρομανών. Εντάξει, δεν έγινε και τίποτα μέσα σε έναν χρόνο τώρα που το σκέφτομαι. Κι αν έμεινα και λίγο πίσω, να με συγχωράτε, θα σας προλαβαίνω. Ραντεβού στην Τρίτη αξιολόγηση.

Εγκλωβισμένοι στην αριστερή παρένθεση

Πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου όλοι το αισθάνονταν. Ακόμα και ο Σαμαράς. Το τέλος της Μεταπολίτευσης είχε έρθει. Το κήρυξε ο ΣΥΡΙΖΑ το τέλος της. Όχι επειδή πασχίσαμε να το φέρουμε. Ήρθε απλά, μόνο του. Ως φυσική συνέπεια. Και μόνο το γεγονός πως το κράτος που οικοδομήθηκε αυτές τις δεκαετίες, επάνω στα χαλάσματα ενός ακόμα πιο φαύλου και σάπιου κράτους, αυτό ήταν αρκετό για να τη φέρει.

Μετά τις 20 Σεπτέμβη (spoiler alert)

Αισίως (που λέει ο λόγος) μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα που οδηγεί στις εκλογές. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι υποψήφιοι δεν λένε κουβέντα για το τρίτο μνημόνιο, ούτε για τα μέτρα που θα επιβάλλουν όταν αρχίσουν αντ ο διαβάζουν. Το μόνο που ακούμε είναι σενάρια για το ποιος θα κρατάει την κουτάλα την επόμενη Δευτέρα. Όχι αυτή που θα μας ταΐσει. Αλλά αυτή που θα μας έρθει στο κεφάλι.

Κι αν έφυγες, είμαστε ακόμα εδώ

Είπαν πως έφυγες,
άνοιξες την πόρτα κι έφυγες και μας άφησες εδώ.
Έφυγες και πήρες μαζί την ελπίδα, την αξιοπρέπεια,
όνειρα κι οράματα, πράματα και θάματα.

Ταξίδι στο χρόνο

Στα χρόνια αυτά, κατά τα οποία τη χώρα έχουν κυβερνήσει σχεδόν όλοι όσοι έκαναν τις επιλογές που έφεραν τη χώρα σε αποσύνθεση σε συνεργασία με τους εκπροσώπους της τρόικα, το κυβερνητικό έργο δεν μπορεί να μετρηθεί σε πραγματικό χρόνο. Και δεν μπορεί γιατί και μόνο τα νομοθετήματα που ψηφίστηκαν σε αυτή βουλή και με αυτόν τον (πέρα από τα όρια της δημοκρατίας) τρόπο, θα μας πάρει καιρό να τα δούμε να εφαρμόζονται μπροστά στα μάτια μας.