Το μνημόνιο έχει σχεδόν ψηθεί και θα μείνει στη φωτιά για λίγες ημέρες ακόμα για να πάρει χρώμα. Είτε είναι «προϊόν εκβιασμού», είτε «ελληνικής ιδιοκτησίας», όλα δείχνουν πως βρίσκεται καθ’ οδόν, με τις χειρότερες πρακτικές των τελευταίων χρόνων, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με δαιμονοποίηση οποιασδήποτε άλλης εναλλακτικής. Αυτό που συντελείται από τον περασμένο Ιανουάριο, όντως συμβαίνει για πρώτη φορά. Read more…
Την Τρίτη, η χώρα γιόρταζε την κήρυξη του πολέμου απέναντι στους Ιταλούς και την άρνηση της παράδοσής της το 1940. Επειδή όμως δεν κατάφερα να εξασφαλίσω κάποια πρόσκληση για να μπω σε κάποια καλή παρέλαση, γιόρτασα στο σπίτι, τρώγοντας με την οικογένεια και φίλους ωραιότατα κοκκινιστά σουτζουκάκια. Ωστόσο, ένεκα της ημέρας, η συζήτηση γρήγορα κινήθηκε γύρω από τον φασισμό. Τελικά τι είναι ο φασισμός; Και τι κοινό έχει ένας μορφωμένος φασίστας από έναν αμόρφωτο φασίστα; Τους δέρνει ο ίδιος φασισμός;
Read more…
Στις 8 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 14 χρόνια χωρίς τον Βασίλη Ραφαηλίδη. Δυστυχώς όταν ήταν εν ζωή δεν τον “πρόλαβα”, μιας και η ηλικία μου ήταν ιδιαιτέρως μικρή για να καταλάβω την λαμπρότητα της προσωπικότητας και να την παρακολουθήσω κιόλας.
Συνειδητοποιώντας ωστόσο με το χρόνο και το έργο του πως η κληρονομιά που μας άφησε αποδεικνύεται, τουλάχιστον στην δική μου εξέλιξη, ανεκτίμητη, αποφάσισα να μεταφέρω στο 2014 το τελευταίο υποκεφάλαιο της κωμικοτραγικής του “Ιστορίας του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974”, όπου ο συγγραφέας επιφύλασσε για τον επίλογο την αναγνώριση των στηριγμάτων του φασισμού, συγκρίνοντάς τα με αυτά της χούντας των συνταγματαρχών, που λίγα χρόνια πριν είχε απολαύσει μία ωραιότατη επταετή ανοχή. Read more…
Η περιβόητη επόμενη των εκλογών ξημέρωσε. Τα exit polls δώσανε τη θέση τους στα εκλογικά αποτελέσματα, κι αυτά με τη σειρά τους μας καλούν είτε να μεταναστεύσουμε ομαδικά όσοι επιμένουμε, στην ελάχιστη έστω, πολιτική σκέψη, είτε να μαζευτούμε όλοι μαζί και να οργανώσουμε ένα reality με την πολιτική ζωή του τόπου. Θα σπάσει ταμεία. Θα γράψει Ιστορία. Θα λύσει μια για πάντα το πρόβλημα του χρέους. Read more…
Τις τελευταίες ημέρες στην Αθήνα έχει χαρά Θεού, αφού ακόμα και Εκείνος δεν μπορεί να κρύψει την ικανοποίησή του για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος αλλά και της εξόδου στις αγορές. Έτσι σήμερα το πρωί, αποφασίσαμε μαζί με τη φίλη μου και τη φίλη της να πάμε σε μια πλατεία κάπου στο Γαλάτσι να μαζέψουμε λίγο ήλιο, στην λίγη ώρα που είχαμε διαθέσιμη. Η φίλη της φίλης μου, η Ερωφίλη μου, δεν έχει χρονίσει ακόμη, οπότε καταλαβαίνετε πως μόλις βγει βόλτα πρέπει να τα δει, να τα μυρίσει και να τα γλύψει όλα. Ναι, είναι ένας κούταβος όλο ζωντάνια.
Φύρερ Μιχαλολιάκος, ταξίαρχος Παππάς και δεξί χέρι Λαγός, βρίσκονται ήδη στα γυναικεία κελιά του Κορυδαλλού. Αρκετοί άλλοι χρυσαυγίτες είναι καθοδόν, ενώ είναι και μερικοί που δεν φαίνεται να αγχώνονται ιδιαίτερα. Παράλληλα, τα εσχάτως αντιφασιστικά μέσα ενημέρωσης μετράνε και ξαναμετράνε κάθε μέρα τους ψηφοφόρους των χρυσάβγουλων για να δουν πόσοι θα μείνουν. Και τα δημοκρατικά όπλα (τέτοιο δεν είναι το τόξο;) ετοιμάζουν την τελευταία μεγάλη επίθεσή τους. Στο σύνολο της κοινωνίας και όλους όσους διαφωνούν μαζί τους. Read more…
Τι πιο φυσιολογικό, σε μια χώρα όπου, εδώ και ένα χρόνο και πλέον η κεντρική της εξουσία επιτρέπει σε τάγματα εφόδου και υμνητές του ναζισμού να συμμετέχουν στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου ατιμώρητοι και με την πλήρη ανοχή των κυρίαρχων ΜΜΕ, αμέσως μετά από μια πολιτική δολοφονία, να ανοίγει συζήτηση περί συνταγματικού τόξου. Read more…
Η Χρυσή Αυγή κυκλοφορεί ελεύθερη και βρωμίζει τον δημόσιο διάλογο και αέρα εδώ και ενάμιση χρόνο. Εκμεταλλεύτηκε όλες μα όλες τις φασιστικές πάσες που της έκαναν οι κατά τα άλλα υπέρμαχοι του δημοκρατικού τόξου. Πήρε θέση στην καθημερινότητα, και από τις περασμένες εκλογές μέχρι και σήμερα το μόνο που κάνει είναι να αναπτύσσει την μισαλλόδοξη και ναζιστική της ατζέντα μέρα με τη μέρα. Και πάντα με την προστασία των χρηματοδοτών και εντολοδόχων τους, από τους εφοπλιστές έως τους καναλάρχες. Read more…
Ρεμπελίσκος 