Στις ακτές της Αμερικής

«Κάθε μέρα κάνεις πολλά πράγματα. Ο πονοκέφαλος σε δυσκολεύει». Οποιαδήποτε διαφήμιση ξεκινάει με αυτή τη φράση και δεν καταλήγει σε κάποιο ενημερωτικό μήνυμα ή παρότρυνση επίσκεψης σε ειδικό γιατρό, τι στ’ αλήθεια μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο;

Αντισυστημικά τηλεοπτικά κανάλια

Την περασμένη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από εκείνες τις ανεπανάληπτες χειροπέδες που φόρεσαν τα ΜΑΤ στην καγκελόπορτα του Ραδιομεγάρου, προτού κάνουν το ίδιο και στην ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ. Από τότε, τα συστημικά κανάλια έχουν νιώσει στο πετσί τους την προσπάθεια του κοινού να ακούσει κάτι διαφορετικό από τον μνημονιακό τους λόγο. Η πτώση της θεαματικότητάς τους είναι προφανής, με την παράλληλη εκτίναξη μερικών από τα πιο μικρά, άσημα και λεγόμενα «αντισυστημικά» κανάλια της ελληνικής Digea τηλεόρασης.

Διάλυση για διαφημίσεις

Κάποτε, κυκλοφόρησε μία ιστορία, για ένα πρόστιμο που έφαγε το κανάλι του εθνικού μας πετρελαιά επειδή έβαζε πολλές διαφημίσεις. Όσοι παρακολουθούσαμε τηλεόραση, και ιδίως ταινίες το 2000, θυμόμαστε καλά πως ξεκίναγες να βλέπεις μία ταινία στο κανάλι του Βαρδινογιάννη το βραδάκι της Πέμπτης, και μετά από σαρανταεπτά διαλείμματα για διαφημίσεις και τρία δελτία ειδήσεων, τελείωνε η ταινία Παρασκευή πρωί.

Ε όχι και το Πρωινό μου!

Φαντάσου να επισκεπτόταν κάποιος τη χώρα μας πριν τρία χρόνια, στο ξέσπασμα της κρίσης. Εκεί στις αρχές του ΔΝΤ, που τα χτυπήματα άρχισαν να έρχονται το ένα μετά το άλλο. Που κόσμος και κοσμάκης άρχισε να χάνει τη δουλειά του. Εκεί που όλοι συνειδητοποιούσαμε πως η κρίση “είναι κρίση αξιών”, “χάσαμε τον προσανατολισμό και την ταυτότητά μας” και βυθιζόμασταν στις θλιβερές διαπιστώσεις για “το βλαχοlifestyle που μας φόρτωσαν” διάφοροι αντίχριστοι των ΜΜΕ και χάλασαν την κοινωνία μας.