Αντισυστημικά τηλεοπτικά κανάλια

Την περασμένη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από εκείνες τις ανεπανάληπτες χειροπέδες που φόρεσαν τα ΜΑΤ στην καγκελόπορτα του Ραδιομεγάρου, προτού κάνουν το ίδιο και στην ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ. Από τότε, τα συστημικά κανάλια έχουν νιώσει στο πετσί τους την προσπάθεια του κοινού να ακούσει κάτι διαφορετικό από τον μνημονιακό τους λόγο. Η πτώση της θεαματικότητάς τους είναι προφανής, με την παράλληλη εκτίναξη μερικών από τα πιο μικρά, άσημα και λεγόμενα «αντισυστημικά» κανάλια της ελληνικής Digea τηλεόρασης.

Υπερήφανο το ΚΚΕ για το νέο πρόγραμμα του Έψιλον;

Όταν τον Νοέμβριο του 2013 αναρωτιώμουν “Τίνος είναι το κανάλι ρε παιδιά” για να δείξω ποιοι ευνοούνται από το κλείσιμο της ΕΡΤ, δεν περίμενα πως το άρθρο μου θα τύχει της αποδοχής που ακολούθησε. Όπως δεν περίμενα, το εν λόγω άρθρο να γίνει ένα από τα κορυφαία αποτέλεσμα αναζήτησης για όποιον αναζητά πληροφορίες για τα ιδιοκτησιακά των τηλεοπτικών καναλιών, παρόλο που ήταν μέσα στους σκοπούς μου.

Γιατί καλώς κλείνει ο 902

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 2013, μετά από τρία και πλέον χρόνια μνημονίων, και πάνω από τα διπλάσια χρόνια ύφεσης. Σε μια χώρα όπου τα εργασιακά δικαιώματα αποκαθηλώνονται το ένα μετά το άλλο, και οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, σε κάθε περίπτωση, επικροτούν το πλήγμα που δέχεται η βαλλόμενη. Όπου μισθοί και συντάξεις έχουν αντέξει τεράστιες μειώσεις, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η ψευδαίσθηση της “μοιρασιάς του πόνου”. Σε ένα -πρώην- κράτος, όπου η λύση που πλασάρεται είναι αυτή της εθνικής ανωτερότητας, την ώρα το ίδιο το κράτος αντιμετωπίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τρίτους και ημέτερους. Συντηρούμε μια κοινωνία βρικολάκων εν υπνώσει, που παίρνουν ζωή ακόμα και από αίμα πτωμάτων.