Είμαστε στον αέρα… όπως παλιά!

Η -νέα- είδηση της ημέρας, η αναβολή της δίκης Μαντέλη με τα 450 χιλιάδες μάρκα, πάει για αναβολή. Μία ημέρα μετά το φιάσκο της Μίζενς και την ώρα που στη Βουλή ανοίγουν τα κιτάπια των τραπεζών για τα ΜΜΕ και βρίσκουν μέσα κατσαρίδες, ποντικούς και άλλα τρωκτικά. Κι εμείς, παλιά μου τέχνη κόσκινο, πέφτουμε ακόμα από τα σύννεφα.

Δυσρώπη*

Όσοι πιστεύουν πως για τους εταίρους είναι πραγματικά πρόβλημα το ζήτημα των συντάξεων ή των πρωτογενών πλεονασμάτων, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αλίμονο εάν οι εταίροι μας, που στέλνουν στρατεύματα στην Αφρική και γλυκοκοιτάνε προς τη Μέση Ανατολή, ασχολιόντουσαν με τέτοιες μικρότητες.

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τον Γιούνκερ μου

Το ΔΝΤ αποχώρησε για Ουάσιγκτον, χωρίς να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις. Οι Βρυξέλλες κατέβασαν ρολά μετά από τον οργασμό συνόδων που είχαν την περασμένη εβδομάδα, και η ελληνική αποστολή άρχισε να πιστεύει πως θα κάνει τα πρώτα της μπάνια το ερχόμενο σαββατοκύριακο. Μέχρι που τηλεφώνησε ο Γιούνκερ και τους κάλεσε για weekend στις Βρυξέλλες.

Διάσπασε το το τιμημένο, δεν μπορώ να περιμένω

Έχουμε κλείσει τέσσερις μήνες ΣΥΡΙΖΑ, η διαδικασία της διαπραγμάτευσης οδεύει στην εκπνοή της, τα προσχήματα πλέον αποτελούν σύντομο ανέκδοτο. Γύρω-γύρω όλοι και στη μέση ο Τσίπρας που πρέπει να διασπάσει, να μαστιγώσει, να κρεμάσει, να αποσυνθέσει, να ξορκίσει και να… ξεματιάσει το κόμμα του και κάθε ριζοσπαστική άποψη. Όλοι ζητάνε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Όλοι εκτός από τον κόσμο που τον ψήφισε.