Μπράβο Βούρλα
Στη βουλή ετοιμάζεται να ψηφιστεί το ασφαλιστικό, με τους βουλευτές και τους υποστηρικτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ να υπερυπερασπίζονται το σωτήριο έργο σωτηρίας που συντελούν εφαρμόζοντας το σύνολο των μνημονιακών νόμων με κοινωνική ευαισθησία, πατρική φροντίδα και αριστερό προδέρμ, και με το σύνολο της τρόικας εσωτερικού να φτύνει τον κόρφο της σε κάθε της τοποθέτηση, μην πιστεύοντας ακόμη τι τεφαρίκι πλυντήριο βρήκε. Α, επίσης στην Ελλάδα έχουμε τριήμερη απεργία και ο καιρός θα είναι καλούτσικος.
Το πακέτο αυτό του ασφαλιστικού δεν είναι ολόκληρο, επειδή λείπουν μερικά δισεκατομμυριάκια ακόμα για τα 5,5 συνολικά. Αλλά ακόμα και όταν έρθουν αυτά τα μέτρα, πάλι το πακέτο θα είναι λειψό, αφού θα πρέπει να έρθει και το υπόλοιπο. Το προληπτικό.
Το προληπτικό πακέτο, λέει, δεν θα είναι μέτρα. Θα είναι μηχανισμός. Κάθε φορά που θα πέφτουμε έξω στους στόχους, θα ενεργοποιείται ο μηχανισμός και θα κόβει λίγο από τις δαπάνες.
Όταν φτάσει τα 3,5 δισ., αυτός ο μηχανισμός θα αυτοκαταστραφεί. Δεν θα χρειάζεται άλλα μέτρα γιατί το χρέος τότε θα έχει κάνει δίαιτα και θα έχει μείνει μισό, και επιτέλους θα απολαύσουμε χωρίς φόβο και πάθος την πεμπτουσία της συμμετοχής στο κοινό νόμισμα.
Ο κόσμος έχει ήδη βρει τον επόμενο πρωθυπουργό και ας μην το ξέρει ακόμα. Δηλαδή το ξέρει, απλώς δεν το πιστεύει. Σάμπως πίστευε πριν λίγα χρόνια πως θα κάνει πρωθυπουργό τον Γιωργάκη, ή μήπως όταν είδε τον Αλέξη Τσίπρα έπαθε κεραυνοβόλο έρωτα;
Προς το παρόν, ο περισσότερος κόσμος βλέπει τον Κυριάκο και πέφτει σε μελαγχολία. Ευτυχώς δηλαδή, που αναστήθηκε και η Ρούλα και πάνε κάτω τα φαρμάκια. Κι ας είναι το κανάλι του παλιότουρκου που θέλει να τουρκέψει το υψηλού επιπέδου κοινό του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή, του Θέμου, του Λιάγκα, του Αρναούπουλου και του Ποτσέπη που είναι και «γαμάτος».
Πάντως, αν Ρούλα κάλεσε τον Λεβέντη παραμονές του Ασφαλιστικού, λογικά στις εκλογές θα καλέσει και τον Κυριάκο. Υπερβολή; Καλά, τουλάχιστον τον Άδωνι, μη σου πω και κάνα Σταύρο.
Λίγο-λίγο θα τον αγαπήσει πάντως ο κόσμος τον Μητσοτάκη. Εδώ ο προηγούμενος την πούλαγε την χώρα από μόνος του και καψούρεψε τόσο κόσμο. Αυτόν που θα του το ζητάνε οι ξένοι θα τον λατρέψει.
Κι αφού η πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας έχει ήσυχη την συνείδησή της, συνεχίζοντας την συγγραφή του έπους της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας.
Έτσι, ο ξύπνιος απολαμβάνει τα φορολογούμενα στην Γερμανία και την Ελβετία λεφτάκια του, ο μάγκας συνεχίζει να δαγκώνει δημόσιες δουλίτσες μέσω «δικών» του που έχουν ξαναχωθεί στα πράματα, ο «εγώ θα σας γαμήσω όλους» συνεχίζει να πίνει το αίμα των υπαλλήλων του, των συναδέλφων του, των συγγενών και των γειτόνων του, ο «θα γυρίσει ο τροχός» στρώνει δερματάκι ροχαλίζοντας, ο «με τον σταυρό στο χέρι χαζεύει» την ζωή να περνάει, ο «εγώ κοιτάζω την δουλίτσα μου» συνεχίζει να χαρίζει τα οκτάωρά του για ένα κομμάτι ψωμί, ο «άμα δεν φάω εγώ θα το κάνει άλλος» συνεχίζει να εκμεταλλεύεται καταστάσεις για ιδίων όφελος καθημερινά, ο «άμα δεν την φάω εγώ θα την φάει άλλος» αλλάζει τις βάρδιες του «εγώ κοιτάζω την δουλίτσα μου», και όσοι ρομαντικοί δεν έχουν πέσει ακόμα σε κατάθλιψη βάζουν ακόμα πλάτη μήπως σωθεί κανένας άνθρωπος.
Οι περισσότεροι από αυτούς, συχνά-πυκνά ρίχνουν μια ματιά στον «εγώ δεν είμαι ρατσιστής αλλά ένα χέρι ξύλο θέλετε κωλόπαιδα όλοι οι μαύροι, οι αναρχικοί, οι πούστηδες, οι γυναίκες, οι αριστεροί, οι ξένοι, οι μουσουλμάνοι, οι αλβανοί, τα παιδιά, οι δημοσιογράφοι, οι πακιστανοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι πολιτικοί, οι δάσκαλοι, οι κινέζοι, οι αρειανοί και κάτι άλλοι που σας ξεχνάω», κι αμέσως μετά το γυρίζουν στο Game of Thrones.
Όλοι οι παραπάνω είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να ξεσηκωθούν όλοι μαζί και να ανατρέψουν τους δανειστές και το, παγιδευμένο στην αμαρτία και την βλακεία του, πολιτικό προσωπικό, αλλά συνεχώς κάτι μέσα τους τους σταματάει, αφού ως γνήσιοι χριστιανοί στην πλειοψηφία τους, ποτέ τους δεν ξεχνούν πως κάποτε θα έρθει η δευτέρα παρουσία και θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Συνεπώς, το μόνο που μας σώζει πια είναι να το κλείσουμε το μαγαζί και να κηρύξουμε τη χώρα «ριάλιτι». Να εκμεταλλευτούμε και την τεχνογνωσία που κατέχουν τα θαυμάσια τηλεοπτικά μας κανάλια. Να πουλήσουμε τα δικαιώματα, να παίζουν την διασκεδαστική καθημερινότητά μας παγκοσμίως και να παίρνουμε εκατομμύρια από τις διαφημίσεις.
Αν και τώρα που στο σκέφτομαι, αμφιβάλλω πλέον για την επιτυχία. Πως να προσελκύσει το κοινό της πολιτισμένης Δύσης ένα αυτοκαταστροφικό μελό, χωρίς μια στάλα έστω σασπένς;
Ρεμπελίσκος 