Κι αν έφυγες, είμαστε ακόμα εδώ
Είπαν πως έφυγες,
άνοιξες την πόρτα κι έφυγες και μας άφησες εδώ.
Έφυγες και πήρες μαζί την ελπίδα, την αξιοπρέπεια,
όνειρα κι οράματα, πράματα και θάματα.
Έφυγες λένε, και τα πήρες όλα,
όμως κοιτάζω, κι η ελπίδα είναι ακόμα εδώ,
κι η αξιοπρέπεια, εδώ είναι,
κι η δικής μας, κι η δικής σου.
Τα όνειρα, χορεύουν ακόμα, κι ας είναι τρομαγμένα και τα οράματα, αυτά δεν δοκίμασες καν να τα κουβαλήσεις,
εδώ κι αυτά, μαζί με πράματα και θάματα.
Τα χέρια μας τα φτιάχνουν όλα αυτά άλλωστε, όχι τα λόγια σου.
Τελικά, όλα εδώ είναι ακόμα, κι όλοι εμείς, εδώ.
Εσύ μόνο έφυγες, αλλά τελικά, δεν πήρες τίποτα.
Έτσι κι αλλιώς, δεν θα σου χρησίμευε.
Από την ανοιχτή πόρτα που άφησες, από αυτή θα βγούμε κι εμείς,
μπροστά σου θα μας βρεις, αλλά τότε,
εσύ θα είσαι μόνος, και όχι εμείς.
(η φωτογραφία ανήκει στον Αντώνη Σπανιόλο)
Ρεμπελίσκος 