Αυτός ο φράκτης

Αυτός ο φράκτης δεν είναι απλά ένας φράκτης,

είναι αυτός που θα στέκεται εκεί ανθρωπάκο να εμποδίζει τα όνειρα,

είναι το τείχος ανάμεσα στο μυαλό και την ψυχή σου,

αυτό που θα σε κρατάει για πάντα απ’ έξω, και μέσα.

 

Αυτός ο φράκτης δεν είναι από λάσπη και τούβλα,

είναι σπαρμένος με πετσιά και ραντισμένος με αίματα,

καλά φυτεμένος και ευλογημένος με προσευχές χιλιάδες,

σε αγνώστους θεούς και αγίους μυριάδες.

 

Αυτός ο φράκτης ταπεινέ μου νοικοκύρη είναι ο Παρθενώνας μας,

τ’ αγάλματα, οι πέτρες και τα κάγκελα που θα αφήσουμε πίσω μας.

 

Αυτός ο φράκτης είναι πάνω από δέκα χιλιόμετρα,

δέκα χιλιόμετρα που φτάνουν για να μεταφέρουν την Ευρώπη χιλιάδες μίλια μακριά,

δέκα χιλιάδες μέτρα που κρατάνε τον πολιτισμό μας αμόλυντο,

προστατευμένο κι αποστειρωμένο και στα καρφιά ξυπόλητο.

 

Αυτός ο φράκτης κρατάει μακριά σου μιάσματα,

περίεργες κραυγές και ακαταλαβίστικα άσματα,

κακούς θεούς και νοσηρές ασθένειες,

αστείες παραδόσεις, διαβολικές συμπτώσεις και αρχαίες έννοιες.

 

Αυτός ο φράκτης στοιβάζει τσουβάλια ανθρώπους και ξένους τόπους,

πολέμους, λοιμούς, δυστυχία και αδιαφορία.

 

Αυτός ο φράκτης είναι η συμβολή της Ευρώπης στην Ιστορία,

εκείνη που εύγλωττα και ονειρεμένα θα περιγράφει της μάχης της,

τη μάχη της ηπείρου με τον κόσμο του απείρου.

 

Αυτός ο φράκτης τελικά είναι ο φράκτης σου,

για να χωράει μέσα μία λεκάνη, δυο πέτρες να σπας και το κρεβάτι σου.

Single Post Navigation

← Older Entry

Newer Entry →