Για τα παιδιά στα χειρουργεία
Ο τομέας της Υγείας είναι τα τελευταία χρόνια ένας από τους πιο πολύπαθους. Ωστόσο, εκτός από την δημόσια Υγεία που η πολιτική ηγεσία έχει μετά βαΐων και κλάδων μακελέψει, υπάρχει και ένας άλλος τομέας Υγείας, που παρόλο που είναι αυτός που δρέπει τους καρπούς της καταστροφής του δημόσιου νοσοκομείου, επιχειρεί το ίδιο συντονισμένα να στραγγαλίσει τους εργαζόμενους. Είναι ο τομέας της ιδιωτικής Υγείας.
Την περασμένη Τετάρτη, οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική Υγεία προχώρησαν σε 24ωρη απεργία. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι και τη Ρόδο, οι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στην απεργία με επιτυχία.
Το γεγονός από μόνο του λέει πολλά, αν συνυπολογίσει κανείς τη στάση πολλών στελεχών των σωματείων που δηλώνουν ερωτευμένα με τις εργοδοσίες, καθώς και τις συνεχείς απειλές που οι τελευταίες εξαπολύουν διαρκώς.
Η τρομοκρατία σε όλο της το μεγαλείο. Όσο πιο κερδοφόρα είναι μία επιχείρηση, τόσο πιο αιμοσταγείς και άπληστοι γίνονται οι ιδιοκτήτες του.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως ακόμα και σήμερα, σχεδόν τρεις ημέρες μετά την απεργία, κανένα κανάλι και εφημερίδα δεν πήρε είδηση το γεγονός της απεργίας.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό που με ελάχιστες εξαιρέσεις, ούτε τα λεγόμενα αντισυστημικά μέσα δεν έχουν μάθει κάτι, ούτε για την απεργία, ούτε για το χειρουργείο που επιχειρείται σε εργαζόμενους κερδοφόρων επιχειρήσεων.
(Σύντροφοι, τα παιδιά που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα δεν αξίζουν την προσοχή μας;)
Εργαζόμενους του τομέα Υγείας, για τους οποίους δεν αποτελεί όνειρο ζωής να εργάζονται σε κλινικές που πληρώνονται δεκάδες χιλιάδες ευρώ για μια απλή επέμβαση η εξετάσεις. Και δεν αναφέρομαι στους γιατρούς.
Με κάποιες εξαιρέσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις λαμπρές, η πλειοψηφία των γιατρών καταφέρνει και τα… βολεύει να συντηρήσει τις βίλες και τα πολυτελή της αυτοκίνητα.
Υπάρχουν όμως χιλιάδες άνθρωποι που απασχολούνται σε επαγγέλματα γύρω από αυτό του γιατρού, που ξυπνούν και κοιμούνται με την αγωνία της κάλυψης των καθημερινών υποχρεώσεων, των περικοπών στους μισθούς, και στο βάθος με την απόλυση.
Νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που δίνουν αγώνα μέσα και έξω από χειρουργεία, τραυματιοφορείς, αναισθησιολόγοι και δεκάδες άλλα επαγγέλματα.
Αυτά τα παιδιά δεν είναι golden boys της Υγείας επειδή εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Οι εργαζόμενοι αυτοί αντιμετωπίζουν σήμερα την παντελή περικοπή των επιδομάτων τους, νέες μειώσεις που ξεκινούν από το 15% και μπορεί να φτάσουν και στο 50%, καθώς και απολύσεις που παίρνουν τη μορφή ξαφνικού θανάτου υπό την απειλή της υπογραφής νέων συμβάσεων.
Όλα τα παραπάνω οδήγησαν την μεγάλη πλειοψηφία τους να ενωθούν και να διαμαρτυρηθούν, διεκδικώντας την υπογραφή συλλογικής σύμβασης που να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση για όλους.
Καθημερινά στη χώρα, εργαζόμενοι από κάθε τομέα εργασίας βρίσκονται στο στόχαστρο όσων κερδίζουν στις πλάτες τους.
Από τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και τους εργαζόμενους στη Χαλυβουργία, τους διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων και τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας, μέχρι και τους “μαύρους” εργαζόμενους των καταστημάτων εστίασης που δουλεύουν στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί.
Όλοι οι εργαζόμενοι σήμερα καλούνται να πληρώσουν την κρίση των εργοδοτών και να στηρίξουν το δικό τους Success Story. Όλοι ανεξαιρέτως χρειάζονται τη στήριξη και την αλληλεγγύη μας.
Δεν έχει σημασία τι συνέβαινε μέχρι εχτές
Το θέμα είναι σήμερα τι κάνουμε.
Για τον εαυτό μας, αλλά και για τον κάθε συμπολίτη, συνάδελφο ή συναγωνιστή που βάλλεται από την αποθράσυνση και τη λαίλαπα που εξαπολύεται κατά πάνω τους από την εργοδοσία.
Ρεμπελίσκος 